Γιούχα... Γιούχα... Για Πούλημα Λοιπόν....

Κατ' εικόνα ρε.....

Γεννήθηκα λοιπόν... Ύστερα από πολλή σκέψη, περισυλλογή, και αλεπάλληλες κεκλεισμένων των  θυρών συναντήσεις και μυστικές συνεννοήσεις, ομόφωνα όλες οι δυνάμεις του σύμπαντος αποφάσισαν πως έπρεπε να γεννηθώ....

Γεννήθηκα λοιπόν, και δεν μετεμελήθην... Καθισμένος κάτω από τον παχύ ίσκιο, ενός πολύ πιο πριν από μένα γεννημένου πλατάνου, το πρώτο πράγμα που αποφάσισα, ήταν να φτιάξω τον θεό μου.
Δεν ήταν δύσκολο... Ούτε χώμα χρειάστηκε, ούτε τίποτα άλλο...

Και τον έφτιαξα. Και από τότε είναι πάντα πιστός δούλος μου, και πραγματοποιεί κάθε μου χατήρι, ευχή, ακόμα και την πιο απίθανη παραξενιά...

Τα χρόνια περνούσαν, και όλα πήγαιναν καλά. Μέχρι που δεν ξέρω τί με έπιασε, και τού ζήτησα, να βοηθήσει μερικούς, γύρω μου, που υπέφεραν.
"Σε παρακαλώ, βοήθησέ τους..." του λέω
"Δεν γίνεται, ξέχνα το" μου λέει κοφτά...
"Μα γιατί??"

"Επειδή με έφτιαξες κατ'εικόνα, και καθ' ομοίωσίν σου ηλίθιε. Ε, ηλίθιε....... Κουτέ και πονηρέ..."
 

 

Δικαίωμά Μου. . . .

. . . .Στον θάνατό σου Πάνω, Στήνω την ζωή μου

        Στα  Όνειρά Σου τα Νεκρά, Βαριά πατάω.

        Επειδή Όνειρα Είν' Μόνο τα Δικά ΜΟΥ...

        Δικαίωμά Μου.....