Όπως ο ήρωας της μπαλάντας που, παρασυρμένος από τις υποσχέσεις της αγαπημένης του για παντοτινή αγάπη, παγιδεύτηκε και τυφλά εμπιστεύθηκε τον εαυτό του στα χέρια της, για να τον οδηγήσει τελικά σε ναυάγιο, έτσι και ο Έλληνας παρασύρθηκε από τις γλυκιές υποσχέσεις, και τώρα, ναυαγός, κρατιέται με το ζόρι από τα κοφτερά βράχια, περιμένοντας να έρθει ή μια μπουνάτσα για να κολυμπήσει και να σωθεί, ή το τεράστιο κύμα που θα τον χτυπήσει πάνω στις πέτρες για να τον αποτελειώσει...
Και ενώ σφίγγει με κόπο πάνω στους μυτερούς βράχους τα ματωμένα χέρια του, δεν βγαίνει ούτε στιγμή από το μυαλό του η σκέψη: "Πόσο ηλίθιος ήμουν" ("What kind of fool was I"). . . . . . . . . . . . .
Σήμερα σ έχασα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον φταίει το ότι
έχω πολύ καιρό να μπω!
To τραγουδάκι σουπερ!
Καλό Σ/Κ Σατυρε!
Σ ευχαριστώ πολύ για την
επίσκεψη! Φιλιά πολλά
Έτσι είναι Angel. Πότε δεν μπαίνει ο ένας πότε ο άλλος...
ΔιαγραφήΑνολόγως πότε "κάθεται" στον καθένα το τρέξιμο.!
Ευχαριστώ, και καλό Σ/Κ επίσης.
Καλημέρα!
Ας κολυμπήσει κόντρα στο ρεύμα. Κι άμα του λάχει να χαθεί, κάλλιο να πάει παλικαρίσια, παρά μοιρολογώντας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι Ιχνηλάτη... Κι άμα γλυτώσει, τουλάχιστον θα μάθει από τί να φυλάγεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσέχουν οι λεβέντες μάννα μου...προσέχουν.. αλλιώς τι λεβέντες είναι ??
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καλά η πρώτη περίπτωση..
Αμ η δεύτερη????
Έλα ντε τα λεβεντόπαιδα...!
ΔιαγραφήΠώς την πάθαν έτσι..?? Χαχαχαχα
Και το θέμα είναι πώς μαζί τους, την πάθανε κι αυτοί που πρόσεχαν....
Διαγραφή