Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Τα μόνα θύματα οι...άμαχοι!!

Μα είναι να μην γελάς (ή να κλαις) άμα ακούς τα..."πολεμικά ανακοινωθέντα" στα δελτία ειδήσεων, για τις εχθροπραξίες μεταξύ των...κομμάτων?

"Σκληρή επίθεση εξαπέλυσε η  αντιπολίτευση στην κυβέρνηση..."
"Ολομέτωπη επίθεση κατά της αντιπολίτευσης..."
"Πυρά (!!) κατά του πρωθυπουργού..."
"Σφοδρότατη επίθεση με...βολές κατά του αρχηγού της αντιπολίτευσης..."
"Σκληρή μάχη, σώμα με...σώμα αναμένεται να δώσουν οι δύο...υποψήφιοι..."
!!!
Πού είμαστε? Στα βουνά του...Αφγανιστάν?

Αλλά το πιο ωραίο, βέβαια, είναι πως τα μόνα θύματα σε αυτόν τον πόλεμο είναι οι...άμαχοι πολίτες!!

Οι...παράπλευρες απώλειες!!

6 σχόλια:

  1. Παρέλειψες να "βάλεις" κάτι και για τους "μύδρους". Από ανθρώπους όμως που αυτοαναγορεύθηκαν αδέκαστοι κριτές και,ως παντογνώστες(;;;!!!), τιμητές και αξιολογητές κάθε ανθρώπινης ύπαρξης ή έκφρασης, τί καλό περιμένεις;
    Στην ανάρτηση με τους σεφ κ.τ.λ. έγραψα την βαθμολογία σου και άλλα σχετικά. Καλή ανάγνωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και "μύδρους" και άλλα πολλά που υπάρχουν στο...πολεμικό λεξιλόγιο παρέλειψα! Είναι τόσα πολλά που τί να πρωτοθυμηθείς..!
    Ευχαριστώ για την επίσκεψη, πάω για τα τυριά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλημέρα.
    Υπήρξε ένα ολόκληρο σκεπτικό (αν ποτέ δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω και τίποτα χειρότερο για να πλήξεις θα στο γράψω), βάσει του οποίου ο προσδιορισμός ήταν πάνω από 35 αλλά όχι πάνω από 50, με σύγκλιση στα 45 χωρίς προσέγγιση (επομένως επίσης λανθασμένος ) και άτομο μετασχόν θετικής παιδείας, θεωρητικής ή τεχνικής.
    Το 50 μπήκε παρορμητικά, ίσως για να είμαι πιο κοντά αφού διανύω το 60ό.
    Δεδομένο θεώρησα και το ανδρικό φύλο, επειδή ο τρόπος σκέψης σου δεν είναι γυναικείος. Πρόσεχε, δεν είπα ότι δεν ανήκει σε γυναίκα.

    Στο προκείμενο από την παραδοσιακή τυροκομία: Τα τρία κύρια συστατικά του γάλατος (εκτός από το βούτυρο, τα ιχνοστοιχεία κ.λ.π.) είναι:
    α) Η τυρίνη β) το γαλακτολεύκωμα γ) το γαλακτοζάχαρο.
    Όλα τα τυριά παράγονται από την επεξεργασία και στερεοποίηση της τυρίνης.
    Επομένως ό,τι παράγεται από τον εναπομένοντα ορό (τυρόγαλο), έχει κύριο συστατικό το γαλακτολεύκωμα. Αυτά ονόμασα αυθαίρετα ως τυροειδή, επειδή η τυρίνη απουσιάζει.(Ξαναδιάβασε με προσοχή όλα μου τα σχόλια στο «Φτιάχνω τυρί φέτα και μυζήθρα» και θα πούμε ακόμη όσα ξέρω ή θέλεις να μάθεις ή αντέχεις, υπό την προϋπόθεση ότι θα ρωτάς, γιατί αλλιώς φοβάμαι ότι θα παραμορφώνεται ο «χαρακτήρας» του ιστολογίου σου).
    Η εσκεμμένα λανθασμένη ονομασία ανθότυρος, που παραπέμπει συνειρμικά στο «άνθος» του τυριού (κάτι το πολύ εξαιρετικό δηλαδή), αντί του σωστού αθότυρος, σε συνδυασμό με την απουσία λίπους που το καθιστά διαιτητική τροφή στις σινιέ και λαμέ σύγχρονες φιγούρες, έδωσαν υπερβολική αξία σε ένα υποπροϊόν της τυροκομίας και μια ολόκληρη επικερδέστατη διατροφική παραφιλολογία, στήθηκε έντεχνα γύρω από ένα ευτελές τυροκομικό παράγωγο.
    Αντίστοιχο ισοδύναμο δημιούργημα του σύγχρονου marketing, που εκμεταλλεύεται ασύστολα την ανθρώπινη βλακεία (ως γνωστόν είναι το μόνο άπειρο μέγεθος) και ιδιαίτερα τα ίδια ως άνω ψηλοτάκουνα με τις σινιέ φόρμες, είναι ό,τι στην αγορά αποκαλείται «Δημητριακά».
    Είναι τα υποπροϊόντα έως και απόβλητα της αλευροβιομηχανίας, που παλαιότερα αποτελούσαν άριστη χοιροτροφή ή ζωοτροφή γενικότερα ( στην πατρίδα μου τα λέμε σκύβαλα), τα οποία με βιομηχανική επεξεργασία και χημικά πρόσθετα «αναβαθμίζονται» αποκαλούμενα Δημητριακά(!), ενώ παράλληλα έχουν πειστικά και πιεστικά αναγορευθεί σε απολύτως απαραίτητο διατροφικό συμπλήρωμα (λόγω ινών κυτταρίνης) όλων των ανοήτως υγιεινά τάχα μου και διαιτητικά τρεφομένων αιθέριων (τρομάρα τους) ως επί το πλείστον υπάρξεων, οι οποίες για λόγους κομψότητας αντί να έχουν στο διαιτολόγιό τους δύο μικρές φέτες ψωμιού που θα τους δώσουν τις αναγκαίες ίνες, τρέφονται στην πραγματικότητα με επεξεργασμένα κτηνάλευρα, πράξη την οποία υπερηφάνως δηλώνουν !!!

    Για να ξαναγυρίσουμε στα γαλακτοκομικά, το λεμονοτύρι όπως το ονόμασες είναι τυρίνη και γαλακτολεύκωμα μαζί. «Τυρομυζήθρα» αν προτιμάς και αφού το φτιάχνεις μόνος σου, σου συνιστώ να χρησιμοποιήσεις το γίδινο γάλα που εδώ και λίγο καιρό κυκλοφορεί στα s.market. Άλλη γεύση.
    Αρκετά όμως. Θα τα ξαναπούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα!
    Δεν βαριέσαι! 5 πάνω, 5 κάτω (χρόνια) δεν λέει τίποτα!!
    Το ανδρικό πάντως είναι...δεδομένο!!
    Λοιπόν, όσον αφορά τα τυριά, γι` αυτο και εγώ είπα ότι το "ανθότυρο" το ξέρω ως ένα άνοστο παρασκεύασμα, και βεβαίως συμφωνώ με τις περί "ανθοτύρου" θέσεις σου!
    Επίσης και για τα "δημητριακά" (μου άρεσε το "κτηνάλευρα"!!)για τα οποία δεν είχα, ομολογώ, γνώση ως προς την πρέλευσή τους, αλλά πάντα είμαι δύσπιστος σε πολυδιαφημιζόμενα βιομηχανοποιημένα παρασκευάσματα και πάντα κάτι μου..."βρωμάει" σε αυτά!!
    Αλλά άμα κι ο καταναλωτής δεν ενδιαφέρεται να μάθει ΤΙ είναι αυτό που τρώει, ή και άν ενδιαφερθεί ρωτάει τους πιο ακατάλληλους να τον ενημερώσουν, ή ακόμα και αυτούς που τού το...πουλάνε τι περιμένεις!!
    Η τυρομυζήθρα που λες είναι αυτή που μου αρέσει πολύ και όντως με κατσικίσιο γάλα είναι φοβερή! Την έχω δοκιμάσει και από στάνη!
    Ευχαριστώ για τις πληροφορίες!
    Αλλά έχω και άλλες, πολλές, απορίες και ερωτήματα οπότε,
    ετοιμάσου και γι άλλη ενημέρωση!!
    Χαιρετώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα φίλε μου.
    Στις 11.46 μ.μ. που αναρτούσες απάντηση, «έστρωνα» την μπεσαμέλ σ’ ένα ταψί μουσακά. Όταν στα 18 μου βρέθηκα στο κλεινόν άστυ «της ανωτάτης παιδείας πειρώμενος μετασχείν», διαπίστωσα εν τοις πράγμασι, οτι τα εις τους συνήθεις χώρους ομαδικής εστίασης (ταβερνομαγειρεία και ζυθεστιατόρια τέλη δεκαετίας ’60) προσφερόμενα εδέσματα, δεν είχαν και πολύ σχέση με όσα ήξερα μέχρι τότε ως παραγόμενα από μαγειρική τέχνη. (Την καθαρεύουσα ή και αρχαϊζουσα ενίοτε χρησιμοποιώ, επειδή μου «βγάζει» περισσότερο χιούμορ όταν θέλω να διακωμωδήσω πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις και δεν είναι «εξυπναδούλες» ή επίδειξη γλωσσικών γνώσεων). Συνειδητοποίησα λοιπόν με τρόμο αρχικά ότι εξ αιτίας των προσωπικών, μέχρι ενοχλητικής ιδιοτροπίας, διατροφικών και γευστικών απαιτήσεων, σε συνδυασμό με τον ατομικό προϋπολογισμό, ετίθετο σοβαρά θέμα επιβίωσης.
    Το μεγάλο πανηγύρι από την άλλη ήταν που ως φανατικός τυροφάγος, αλλά και γνώστης των προϊόντων των εκτός ελέγχου συνήθως «κατασκευαστικών τεχνικών» των γαλακτοβιομηχανιών της εποχής, έψαχνα άπελπις να ανακαλύψω «στέκι» λιανικού τυρεμπορίου.
    Είχα λοιπόν δύο δυσεπίλυτα προβλήματα να λύσω.
    Το της διατροφής το έλυσα ασκώντας την μαγειρική.( Ήμουν δηλαδή ήδη έμπειρος την εποχή της έλευσής σου στον κόσμο. Μη ξεχνάς εξ άλλου ότι το μέγιστο ποσοστό, και με διαφορά, των κορυφαίων σέφ ανήκε ανέκαθεν στον ανδρικό πληθυσμό).
    Το αντίστοιχο της «τυροκάλυψης», λύθηκε με μεταφορά όποτε ήταν δυνατόν από τα πάτρια.
    Χρόνια μετά και με οικογένεια ασχολήθηκα, όχι όσο συχνά επιθυμούσα είναι αλήθεια, (είχα χρόνο αλλά όχι χώρο, ούτε οικονομική ευχέρεια), με την τυροκόμηση επειδή ήμουν γνώστης όχι μόνο θεωρητικά αλλά και στην πράξη. Τώρα που έχω χώρο και επαρκούν τα «μπικικίνια», μου λείπει ο χρόνος. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα..
    Να παρακολουθείς το «Φτιάχνω…..» επειδή όλο και κάτι καινούργιο θα προστίθεται από όλους όσοι «εκμεταλλευόμαστε» την φιλοξενία του οικοδεσπότη Θόδωρου και μη διστάσεις να μου ζητήσεις ( είτε μέσα από αυτό είτε μέσα από τον Σάτυρο), πρόσθετα στοιχεία σε ό,τι νομίζεις πως μπορώ να σε βοηθήσω.
    Θα σε παρακολουθώ εξ άλλου, (με την καλή έννοια, έτσι ?), επειδή όπως σου δήλωσα μου αρέσει η πέννα σου και η συγκροτημένη σκέψη σου.
    Θα διαβάσω αν απαντήσεις σήμερα, (είμαι όλο προσμονή για τις επόμενες ερωτήσεις και απορίες), αλλά θα επικοινωνήσω μαζί σου από Δευτέρα 19-4.
    Επαγγελματικά θα είμαι εκτός πρωτεύουσας.
    Να περνάς καλά και δημιουργικά.

    Υ.Γ. Σχετική απορία χωρίς απαίτηση απάντησης: Tα S--IR-S είναι ταυτότητας δηλωτικά και το καταληκτικό είναι με άρωμα Αιγαίου ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γεια σου Αντώνη!
    Ελπίζω να πέτυχε ο μουσακάς! Πάντως, όπως σωστά λέει και η παροιμία, "μάθε τέχνη κι άστηνε..."! Οπότε δεν πήγε χαμένος ο κόπος σου, στην εκμάθηση της μαγ. τέχνης!
    Η καθαρεύουσα όντως δεν παλεύεται στην διακωμώδηση, που μπορεί να την πετύχει με μεγάλη καυστικότητα! Επίσης, κάνω πολύ γέλιο με την καθαρευουσιάνικη "αργκό", ή μίξη αργκό και καθαρεύουσας, κάπως έτσι μπορείς να την περιγράψεις.
    Οχι, το S--IR-S είναι απλά μια εναλλαγή μικρών γραμμάτων με κεφαλαία που μου αρέσει πού και πού!
    Λοιπόν πριν ρωτήσω κι άλλες πληροφορίες, θα συγκεντρώσω και οργανώσω κάπως τις ερωτήσεις μου, γιατί είναι μπερδεμένες όλες μαζί στο μυαλό μου.
    Μέχρι τότε εύχομαι να περνάς και εσύ καλά, και καλή έξοδο (έστω και επαγγελματική) εκ του λεκανοπεδίου!
    Χαιρετώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή